ابوالحسن کسایی مرزوی ابتدا در مدح سلاطین زمان خود شعر می‌سرود ولی بعدها پشیمان شد و تنها در مدح اهل بیت(ع) شعر سرود. بسیاری از محققان، علت تخلص او به کسایی را برگرفته از مذهب شیعی او و برداشتی از حدیث کساء می‌دانند.
حسین کامشاد ـ حوزه مسجد و هیأت ـ امیرحسین کسائی: در دومین روز ماه جمادی‌الثانی سال ۳۹۱ قمری، شاعر بلندآوازه ایرانی، ابوالحسن مجدالدین کسایی مَروَزی درگذشت. او به نخستین مرثیه‌سرای عاشورا به زبان فارسی مشهور است. سوگنامه حزن‌انگیز کسایی مروزی برای عاشورا از گذشته تا به امروز اشعار مختلفی توسط شاعران فارسی زبان در مورد واقعه عاشورا سروده شده که «مجدالدین ابوالحسن کسایی مروزی» یکی از این شاعران است. کسایی مروزی از نخستین شاعران شیعه مذهب قرن چهارم و معاصر عهد سامانی است که در مورد کربلا و قیام امام‌حسین(ع) به زبان فارسی سوگ‌نامه‌ای حزن‌انگیز سروده است. محققان حوزه ادبیات معتقدند که مقام کسایی مروزی در ادبیات به اندازه رودکی، بلخی و دقیقی طوسی بالا و ارزشمند است. دست از مدح سلاطین زمان کشید کسایی ابتدا در مدح سلاطین زمان خود شعر می‌سرود ولی بعدها پشیمان شد و به مدح حضرت مصطفی(ص) و اهل بیت(ع) پرداخت و اشعار باقی‌مانده‌اش را می‌توان به عنوان نماد عشق و ارادت به خاندان رسالت معرفی کرد. لغت فرس، کتاب‌النقض، مجمع‌الفرس، لباب‌الالباب، فرهنگ جهانگیری و فرهنگ رشیدی از جمله منابع اشعار کسایی مروزی است که نشان می‌دهد از میان ۲۹۲ بیت باقی مانده از کسایی حدود ۸۰ بیت با موضوعات دینی سروده شده است.
لافتی الّا علی بر خوان و تفسیرش بدان کسایی مروزی از شیعیان و معتقدان به اهل بیت(ع) بود. او حضرت علی(ع) را با تصریح به آیه «مودت قربی» و آیه «مباهله» و سوره «هل اتی» می‌ستاید و آن حضرت را «رکن مسلمانی»، «ولی بی‌مانند» و «سرّ ذوالجلال» می‌داند و همچنین ایشان را «امیرالمؤمنین»، «امام المتقین»، «امام امت» و «برگزیده امت» توصیف می‌کند و با صراحت می‌گوید که پیامبر(ص) او را ثنا کرد و ستود و همه کارها را به او سپرد. وی در قصیده ای با اشاره به حدیث لافتی که حدیث مشهور نبوی(ص) است، می‌گوید: لافتی الّا علی بر خوان و تفسیرش بدان/ یا که گفت و یا که داند گفت جز روح الامین